LEMOS KONTUNA İTHAF

Geçtiğimiz günlerde, temsil edilmeden önce basılan komedilerimi Ekselânslarına gönderdiğimde, yanlış hatırlamıyorsam, Don Quijote'nin, Ekselânslarına el öpmeye gitmek üzere, mahmuzlarını kuşandığını söylemiştim; şimdi de mahmuzlarını kuşanıp yola koyulduğunu söylüyorum. Eğer oraya varırsa, Ekselânslarına bir hizmette bulunmuş olacağı kanısındayım; çünkü ikinci bölüm adı altında ortaya çıkıp kılık değiştirerek dünyayı dolaşan bir başka Don Quijote'nin yarattığı tatsızlığı ve bulantıyı gidermek üzere, asıl Don Quijote'yi yola çıkarmam için her taraftan ısrarlar geliyor. Bunu en çok ister gibi görünen ise, büyük Çin imparatoru oldu; kendisi bir ay kadar önce, bir ulakla gönderdiği, Çince yazılmış mektubunda, Don Quijote'yi ona göndermemi rica ediyor, hatta yalvarıyor, İspanyolca dilinin okutulduğu bir okul açmak istediğini ve okulda okutulacak kitabın da Don Quijote'nin hikâyesi olmasını arzu ettiğini belirtiyordu. Ayrıca benim de, okulun müdürü olarak oraya gitmemi istiyordu.

Majestelerinin bana, masraflarımın bir kısmını karşılamak üzere para gönderip göndermediğini ulağa sordum. Kesinlikle göndermediğini söyledi.

"Madem öyle kardeşim," diye cevap verdim, "siz tekrar Çin'e, günde on, yirmi fersah giderek, ya da geldiğiniz hızda yol alarak dönün; çünkü ben bu kadar uzun bir yolculuğa çıkacak kadar sağlıklı durumda değilim. Üstüne üstlük, hasta olduğum yetmiyormuş gibi, çok parasızım. Bütün imparatorlar, krallar bir yana; benim Napoli'de yüce Lemos Kontum var ki, böyle okullar, müdüriyetler olmadan da beni geçindiriyor, koruyor, benim isteyebileceğimden çok daha fazla lütufta bulunuyor."

Kendisini böylece gönderdim, ben de Ekselânslarına, Tanrı'nın izniyle dört ay içinde bitireceğim Persiles ve Sigismunda'nın İşleri adlı kitabı sunmak üzere, huzurlarından ayrılıyorum; bu kitap, dilimizde eğlendirmek amacıyla yazılmış kitapların ya en kötüsü olacak, ya da en iyisi; en kötüsü dediğime de pişmanım, çünkü dostlarımın kanaatine göre, mükemmeliyetin doruğuna ulaşacak. Ekselânsları dilerim sıhhatte olsunlar, Persiles ellerini, ben de Ekselânslarının hizmetkârı olarak, ayaklarını öpmeye hazır olacağız. Madrid, bin altı yüz on beş Ekiminin son günü.

Ekselânslarının hizmetkârı,

Miguel de Cervantes Saavedra.