[9] Komuta ekonomisi esasen emperyal düzeyde işliyordu. Öyle görünüyor ki yerli halklar, sınırlar dahilinde kendi işlerini kendileri yürütüyorlardı. Örneğin Chinchalar denizaşırı tüccarlar olarak önemli bir rol oynuyorlar, Panama ve muhtemelen Meksika'nın batı bölgeleriyle lüks mal ticareti yapıyorlardı. Erken dönem İspanyol ve yerli kaynaklar hayatın temel ihtiyaçlarının -yiyecek, barınak, giyim kuşam- ihtiyaç halinde İnka devleti tarafından karşılandığını doğrular. Nüfus, And bölgesinin çeşitlilik gösteren, çetin doğasına göre yüksek olsa da belli ki gıda üretimi talebi karşılıyordu. "İnkaların devri" olarak bilinen altın bir çağa duyulan özlem üç yüzyıl boyunca İspanya'ya karşı girişilen ayaklanmalarda birleştirici bir rol oynamıştır. Arjantin'de on yedinci yüzyılda yaşamış İspanya doğumlu bir lider de dahil olmak üzere bu isyanların liderleri İnka isimleri ve unvanları alıyorlardı. Bkz. Luis Millones, "The Time of the Inca: The Colonial Indians' Quest", Antiquity no. 66 (1992): 204-16. En büyük yerli ayaklanması, gerçekten İnka kraliyet soyundan gelen İnka Tupa Amaru II'nin 1780'de başlattığı isyan, İspanyolları Peru'dan sürüp çıkarmaya çok yaklaşmıştı, bu isyan Latin Amerika cumhuriyetlerini ortaya çıkaran criollo (beyaz yerleşimci) isyanından yalnızca kırk yıl önce yaşanmıştı. Meksika'daysa Colomb öncesi dünyanın unsurları Meksika milliyetçiliğine esin vermiş olsa da Azteklerin yönetimini yeniden kurma yönünde benzer bir çaba olmadı.